نگاه ویژه به معصوم‌ترین کودکان جهان در «رهایم کن»
تاریخ انتشار: ۱۰ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۱۹۷۹۸
در این بین اگر غرض حضور این افراد ویژه و خاص باشد، باید دغدغه‌مندی آن هم در تولیدکنندگان و عوامل اثر وجود داشته باشد تا این نگاه و خط سیر، صرفاً جنبه نمایشی و تزئینی به خود نگیرد. بر همین اساس به تازگی در یکی از مجموعه‌های شبکه نمایش خانگی این اتفاق که پیشتر سابقه نداشته، رخ داده، جر یانی که باید آن را به فال نیک گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
«رهایم کن» به کارگردانی شهرام شاه‌حسینی در قالب یک عاشقانه خانوادگی سهمی را هم به جامعه سندروم داون اختصاص داده؛ «راما» کودک مبتلا به این سندروم نقش فرزند حاتم را که شخصیت اصلی قصه است، ایفا می‌کند، داستان «هاتف» و «حاتم» که دو برادر از یک خانواده سرشناس ساکن سیاهرود هستند. حاتم پسر ارشد خانواده دلداده پرستار بچه‌اش، «مارال» است. در حالی که هنوز ابهامات زیادی در رابطه با سرنوشت زن سابقش در میان اهالی سیاهرود وجود دارد. مارال می‌فهمد جان برادرش در خطر است. حاتم در پی کمک به مارال و پیگیری ماجرا متوجه می‌شود داستان برادر او به برادر کوچک خودش هاتف که چند سالی است به تهران مهاجرت کرده، گره خورده است. با بازگشت هاتف به سیاهرود، دو برادر درگیر موقعیت پیچیده عاشقانه‌ای می‌شوند که موقعیت‌های غریبی را رقم می‌زند.
در دل این قصه پیچیده و هزارتو، راما حضور جالب توجهی دارد، در اغلب سکانس‌ها همراه مارال است که پرستاری او را به عهده دارد. همراهی و ارتباط این پسربچه با محسن تنابنده که نقش پدر او را ایفا می‌کند هم جزو مواردی است که خوب از آب درآمده و حس پدر و پسری را آنطور که باید منتقل می‌کند. اصلا اساس جدایی حاتم از همسر سابقش، بد رفتاری او با این پسر معصوم است. نگاه پدرانه و عاشقانه حاتم به این فرزند واقعا ستودنی است؛ آنچنان که او هم نگاه دیگران و هم نگاه تلخ خانواده را تحمل می‌کند اما پای این فرزند می‌ماند و عمیقا و قلبا او را دوست دارد. جایی که پدرش از روی دلسوزی به او می‌گوید این بچه چرا حرف نمی‌زند و بهتر است او را به مدرسه کودکان مانند خودش بفرستد، فوری واکنش تند نشان می‌دهد که او با بقیه فرقی ندارد و نباید از او جدا شود.
شاید یکی از دلایل شکل‌گیری موفق این رابطه به تجارب قبلی تنابنده در کار کردن با این بچه‌ها هم برمی‌گردد، این بازیگر نشان داده که در این زمینه دغدغه‌مند است و پیش از رهایم کن هم در مقام کارگردان، نویسنده، بازیگر و... سراغ چنین فضایی رفته بود؛ از «پایتخت» گرفته تا فیلم‌هایی مثل «قسم»، «گینس» و... . همه این موارد تلاشی است برای عادی‌سازی حضور افراد مبتلا به سندروم داون در جامعه، تلاشی که میسر نمی‌شود مگر با درک و همراهی این افراد که جز با نزدیک شدن به آنها و کنار هم بودن به نتیجه نمی‌رسد.
رامای رهایم کن حالا نزد مخاطب هم عزیز است چرا که در چشم تیم تولید سریال، عزیز و محترم است؛ حاشیه‌ای نیست، برای تعامل طنز از او استفاده نشده و تزئینی هم در قصه حضور ندارد. برای همین مخاطب هم راما را دوست دارد و هم این نگاه محبت آمیز به او را. حضور راما هم البته به این موفقیت کمک کرده، پسربچه ۶ ساله‌ای که با درک موقعیتش در سریال و بازی خوب و درستش سعی می‌کند به خوبی از پس نقشی که دارد، بربیاید. البته که او این نقش را طوری ایفا می‌کند که انگار در حال زیستن آن است، زلالی که در ذات شخصیت مبتلایان به سندروم داون وجود دارد و آنها را دوست‌داشتنی‌تر می‌کند. این صداقت باعث شده که راما هم قابل باور باشد و حضورش در هر سکانس نگاه ویژه‌ای به حال و هوای آن اضافه کند.
بالا بردن آگاهی جمعی جامعه برای تعامل صحیح با این گروه از افراد هم از مواردی است که به واسطه چنین اتفاقاتی تا حدی می‌تواند پیش برنده باشد، جریانی که مثلاً در این سریال در قالب نگرانی‌های پرستار راما و دغدغه‌های پدر او تا حدی مشهود است.
این انعکاس مبتنی بر مهارت و شکل دادن ارتباطی است که باید به صورت اصولی اتفاق بیفتد، تلاشی که لازم است بیش از بیش به آن پرداخته شود تا علاوه بر دخیل کردن این گروه در فعالیت‌ها و رویدادهای معمول جامعه، به دست یافتن درک درستی از آنها توسط مخاطبان این دست آثار هم منجر شود. مسیری که قطعا از دریچه هنر و سینما می‌تواند بهتر در جامعه جاری و عادی شود.
۵۷۵۷
کد خبر 1748495منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: شبکه نمایش خانگی سینمای ایران رهایم کن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۱۹۷۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
معرفی نامزدهای ایرانی کتاب برای کودکان با نیازهای ویژه
هشت اثر از ایران به عنوان نامزد فهرست کتاب برای کودکان با نیازهای ویژه معرفی شدند.
به گزارش ایسنا، گروه جوایز کتاب برای کودکان با نیازهای ویژه شورای کتاب کودک در جلسه داوری اسفندماه ۱۴۰۲ از میان آثار رسیده، هشت اثر را برای معرفی به دفتر بین‌المللی کتاب برای نسل جوان (IBBY) انتخاب کرد.
در بخش کتاب برای کودکان با نیازهای ویژه:
«افسانه نمکی» (کتاب حسی – لمسی) طراحی و اجرای ستاره اقتداری. این کتاب براساس روایتی از روستای کبودر آهنگ همدان بازنویسی شده. برای فعال کردن کودکان نابینا و کم‌بینا درحین خواندن کتاب از المان‌های معماری ایرانی و ابزارهای سنتی استفاده شده است.
«خاله می‌بافه من می‌پوشم» (کتاب حسی – لمسی) طراحی و اجرای سودا آزادی، نویسنده خط بریل ناصر مرادی. از ویژگی‌های کتاب راویت داستان توسط ﮐودکی نابیناست. از بافت‌های متنوع و حجم‌های گوناگون در ساخت اثر استفاده شده است. ظرافت اجرا و تنوع در بافت‌ها برای کودک با آسیب بینایی جذاب است.
«روباه و زاغ» (کتاب حسی – لمسی) طراحی و اجرای سمانه نادری. بازسازی یک روایت کلاسیک به شکل حسی - لمسی. استفاده از بافت‌های متنوع برای نمایش شخصیت‌ها و فضای داستان. ابتکار عمل در ساخت کتاب برای حرکت شخصیت‌ها به وسیله مخاطب.
«من مترسکم ولی می‌ترسم» نویسنده احمد اکبرپور، تصویرگر مریم طهماسبی، انتشارات فاطمی، کتاب‌های طوطی. (اثر صوتی گروه جیکو، وابسته به کمیته خدمات کتابداری برای کودکان با نیازهای ویژه)
«تو یک جهانگردی» نویسنده شهرزاد شهرجردی، تصویرگر غزل فتح الهی، انتشارات فاطمی، کتاب‌های طوطی. (اثر صوتی گروه جیکو، وابسته به کمیته خدمات کتابداری برای کودکان با نیازهای ویژه)
«موزی که می‌خندید» نویسنده حمیدرضا شاه‌آبادی، تصویرگر حسن موسوی، انتشارات افق.(اثر صوتی گروه جیکو، وابسته به کمیته خدمات کتابداری برای کودکان با نیازهای ویژه)
در این سه اثر صوتی در کنار خواندن متن از موسیقی و جلوه‌های صوتی برای انتقال بهتر مفاهیم استفاده شده و برای شنونده با آسیب بینایی فضایی ایجاد می‌کند که می‌تواند داستان و تصاویر کتاب را از طریق صدا در ذهن خود تصور کند.
در بخش کتاب با شخصیت‌های معلول:
«جهان مال من است» نویسنده تهمینه حدادی، تصویرگر هاله قربانی، انتشارات فاطمی، کتاب‌های طوطی. داستان با روایتی ساده به جزئیاتی از تجربیات خیال‌انگیز کودکی می‌پردازد. شخصیت‌پردازی در متن پویاست و عدم آشکارسازی و عدم تمرکز بر معلولیت کودک دیده می‌شود.
«ترسناک‌ترین کاری که تا حالا انجام دادی چه بوده؟» نویسنده سولماز خواجه‌وند، تصویرگر مرجان وفاییان، انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان. داستان با شخصیتی باورپذیر، به دور از کلیشه‌ها و با برانگیختن حس پذیرش معلولیت به موضوع ترس از دیدن و بینایی می‌پردازد.
داوران گروه جوایز کودکان با نیازهای ویژه شورای کتاب کودک، مرضیه شاه کرمی، سوده کریمی، مرجان ریحانیان، ماندانا رضوی زاده، میترا مؤدب، فریبا کیهانی و طاهره بشیر هستند. مسعود طاهریان( عضو نابینای گروه خدمات کتابداری برای کودکان با نیازهای ویژه) نیز به عنوان مشاور در گروه حضور دارد.
دفتر بین المللی کتاب برای نسل جوان هر دو سال یک بار فهرستی از کتاب‌های مناسب برای کودکان ویژه را به منظور ایجاد فرصت لذت از کتاب برای کودکان ویژه، تشویق ناشران و توسعه این نوع محصولات منتشر می‌کند. داوری نهایی در تورنتو کانادا برگزار می‌شود و آثار برگزیده در فهرست دوسالانه‌ای تحت عنوان کتاب برای کودکان با نیازهای ویژه منتشر و در نمایشگاه کتاب کودک بولونیا ۲۰۲۵ به نمایش گذاشته می‌شوند.
انتهای پیام
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد